Τη γλΩσσα μου Εδωσαν ελληνικΗ

« Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες,  έζησα τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω, μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες».

Η επιτυχία αυτού του ποιήματος οφείλεται στον συνδυασμό μεταξύ έντασης του συναισθήματος και του ήπιου τόνου. Η ερωτική συγκίνηση μεταδίδεται στον αναγνώστη μέσα από εικόνες που υποβάλλουν τον έρωτα σαν μια εξαιρετικά ζωντανή και παρούσα ανάμνηση. Ο θάνατος στο συγκεκριμένο ποίημα δεν είναι θάνατος βιολογικός, αλλά θάνατος του έρωτα. Αξίζει να παρατηρηθεί πως η ποιήτρια αναφέρεται συνεχώς στην αγάπη εκείνου προς αυτήν και πως αυτή η αγάπη του ολοκλήρωσε, έδωσε νόημα και δικαίωσε τη ζωή της.